Rabid : คลั่ง

Rabid is an anthology film that probes into our everyday reality of anxiety, uncertainty and paranoia. EP. 1 ซวยซ้ำซวยซ้อน (43นาที) "ในช่วงที่โรคระบาดครอบครัวนึงที่ได้พาคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้านจนเกิดเรื่องราวประหลาดขึ้น" ผมชอบโทนของเรื่องที่มันออกไปทางเทาๆและบรรยากาศที่ชวนหลอนแปลกๆ รวมถึงมุมกล้องในช่วงแรก. ต้นเรื่อง-กลางเรื่องนั้นค่อนข้างทำได้ดี แต่ส่วนท้ายมันฉีกไปเป็นต่อสู้กันเลยทำให้มันดูตลก ความหลอนต่างๆที่ทำมานั้นพังไปทันที. EP. 2 หืม? (36นาที) "สองแม่ลูก ที่แม่กำลังตกงานจึงหันไปทำอาหารโดยได้วัตถุดิบลับจากอินเทอร์เน็ต" ต้องขอชมการตัดต่อที่เวลาตัวละครใช้สื่อสังคมออนไลน์ มันจะมีข้อความเด้งโชว์ขึ้นมา ซึ่งผมดูแล้วเพลิดเพลินไปกับมันกับความสัมพันธ์ของแม่ลูกที่ถ่ายทอดออกมาได้เป็นธรรมชาติ. นอกจากนี้การไต่ระดับของเรื่องที่มันยิ่งบ้าขึ้นเรื่อยๆ เหมือนน้ำที่ไหลช้าๆก็เริ่มไหลเร็วขึ้น. แต่ช่วงแรกนั้นเอื่อยอยู่หน่อยคิดว่ามันสามารถตัดให้กระชับได้กว่านี้. EP. 3 อะไรก็เทียบเนื้อไม่ได้ (23นาที) "คู่รักชายหญิง ที่ตัวแฟนสาวนั้นมีอาการคล้ายๆซอมบี้ ทางแฟนหนุ่มนั้นจึงต้องหาทางรักษา" ตอนนี้ผมชอบองค์ประกอบของภาพมากๆ และนำเสนอภาพออกมาเป็นขาวดำ นอกจากนี้มันดูโรแมนติกแปลกๆและเล่าเรื่องอย่างเรียบง่าย แต่มันไม่น่าเบื่อเลย EP.4 ฉxxหาย (29นาที) "พยาบาลสาวที่พบเจอกับผู้ป่วยปริศนาจนตัวเธอนั้นต้องเผชิญกับความน่ากลัวที่คาดไม่ถึง" ตอนที่สนุกและน่ากลัวสุดๆพร้อมกับภาพที่ชวนอ๊วก สำหรับใครที่ดูผมแนะนำว่าอย่าดูช่วงกินข้าวนะครับ. นอกจากนี้ผมก็ยังรู้สึกประสาทเสียตามตัวละครหลัก เพราะมันเป็นตอนที่ปั่นหัวมากๆ ลุ้นและสงสารตัวละครมากๆ ในส่วนนักแสดงที่เล่นเป็นผีก็ทำได้ดีจนผมกลัว.